İyi bir beslenmeye devam olarak, atın kalifiye bir nalbant aracılığıyla kararlı olarak kırpılması gerekmektedir. Atların başkaca dişleri büyümeye devam etmiş olduğu derunin yılda en az bir nöbet diş bakımına ihtiyaç duyar ve bu da ağızlarında etkili kenarlara illet evet. Daha yaşlı atlar, ısırmak yemede problem evetşarlarsa henüz okkalı diş hizmetına ihtiyaç duyabilirler.
Trakehner veya Hanoverian kabil "sıcakkanlı" ırklar, Avrupalı at arabası ve savaş atları Araplar yahut Safkanlar ile melezlendiğinde mütekâmiltir ve bir gaile atından elan incelikli bir binici atı üretmiştir.
Atlar memelidir ve soğukkanlı yahut poikilotermik hayvanların bilakis sıcakkanlı veya endotermik yaratıklardır. Ancak bu kelimeler, üst ısısını değil mizacını tanımlamak karınin kullanılan at terminolojisi demetlamında ayrı bir fehva geliştirmiştir. Örneğin, birgeniş yarış atı kabil "sıcakkanlılar" henüz bir tomar hassasiyet ve erke sergilerken,[9] çoğu sıklet ırkı kadar "soğukkanlılar" elan sakit ve sakindir.
Ancak "Türkler" olarak etiketlemiş atların filhakika Türkmen atı evetğuna ve yanlış etiketlenmiş Zenci atları ilişkin olmadığına değgin demıtlar vardır.
Binici, yetişek simultane muhakkak bu durumu fark etmeli ve sabırla atın korkusunu giderici davranış biçimine yönelmeli, yetişek sürecinin devam edecek aşamalarında cemi aynı tepkileri verecek ve ahir ruhsal olarak yitirilecektir.
Bazı “sıcakkanlılar” “yeğni atlar” yahut “binicilik atları” olarak sınıflandırılırken, “soğukkanlılar” “okkalı ağırlık atları” veya “iş atları” olarak sınıflandırılır.
Yıldız ABD yaban atlarının elden akrabaları, Avrasya yaban atlarıdır. Bu atlar alt türleriyle birlikte Moğolistan’dan Batı Avrupa’evet derece uzanan bölgelerdeki step ve ormanlarda yaşayan hak kişneyen atlardı.
Gündüz feneri ve Türkmen atlarının eskiden ne oranda melezlendikleri tartışmaya belirgin. Her dü tarafta da bunun hiç mimarilmadığına inananlar var ve Nejd gibi münezzeh yerlerdeki protez ayak Zenci atları ve ücra yerlerdeki Türkmen kabilelerinin atları safkan bir şekilde yetiştirilmiş mümkün.
Klasik at konkurlarının yüzı teselsül "evetşa gereğince ağırbaşlılık" evet da handikap koşularında farklı evetşlarda ve farklı ağırlıklarda atlar yarışır.[1] Fakat bu atlar arasındaki yaş ayırtının doğurduğu eşitsizlik, evetşça henüz kocaman olan atların, öbürlerinden henüz bir araba yük taşımasıyla giderilir.
Aygır: Dört yaşında ve daha koca hadım edilmemiş bir sap at. “At” terimi bazen aygır manaında da kullanılmaktadır.
Atlar için tasa edilen sorular arasında mekân meydan atlar kaç sene evetşar? Sorusunun cevabı yaklaşık olarak 30 senedir. Fakat bütün güçlüların şerik özelliği olan uz hizmet esenlandığı takdirde atılar çok daha uzun evetşayabilmektedir.
Osman’ın çok sevilmiş olduğu “sisli kırat”ına ilişkin mezarlar nüshalabilir. Bu mezarlar kamu beyninde kutsal nüshalarak ziyaret edilir hale gelmiştir. Hakikaten II. Osman’ın atına ilgili kara yer “at evliyası” adıyla meşhur olmuş ve buraya temelı sancılı atlar getirilmiştir. Son olarak ise Bursa Karacabey Çiftliği’nde Baba Sa‘d ve Ata Kulu adlı aygırların mezarları mamultır.
"Money movement is a critical part of our service and we had to find a partner that could help us scale that across Europe. Atlar was the obvious choice when we looked at ortam reliability, European coverage, and ease of use."
Mətn Creative Commons Attribution-ShareAlike lisenziyası şeşndadır, bəzi hallarda əlavə şərtlər tətbiq oluna bilər.
At özellikle Osmanlılar’da haberleşmede ve taşımacılıkta esas araç olmuştur. Bununla bile koçaklamalarda ve haberleşmedeki kıymeti dolayısıyla taşımalık işçiliklerinde yaygın şekilde el değmemiştır. Bunun alegori doğru sahalarda devenin, cebellık bölgelerde ise merkep ve pekrın kullanıldığı görülür. Osmanlı enformasyon teşkilâtında atın makro örutubet taşıdığı belgelerden anlaşılmaktadır. Meselâ 1726 senesinde Küçük asya’nun anayollarından Halep’e kadar olan sağ sektör güzergâhı üzerindeki menzillerde 370, Bandajdat’a denli olan tutarlı kolda alan kayran menzillerde 671, Kars ve Bayezid’e derece uzanan sol kolundaki menzillerde bile 264 beygir bulunuyordu. Aynı şekilde Rumeli’bile bile Azak’a derece olan sağ kolda 166, Belgrad’a derece meyan kolda 155 ve Atina’ya denli olan sol branş üzerindeki menzillerde de 132 at beslenmekteydi. Bu sayılara tâlî yollardaki menzil atları dahil edilmemiştir.
protez bacak
protez bacak
protez bacak
protez bacak
protez bacak
protez bacak
protez bacak
protez bacak
protez bacak
protez bacak
protez bacak
protez bacak
protez ayak
protez ayak
protez ayak
protez ayak
protez ayak
protez ayak
protez ayak
protez ayak
protez ayak
protez ayak
protez ayak
protez ayak